Nasze własne

Wysłany: Czw 0:11, 13 Mar 2008     Temat postu: Nasze własne


zachęcam wszystkich piszących do publikowania swoich twórczych lub mniej twórczych ale zawsze swoich wierszy tudzież limeryków jak kto woli, a tych nie piszących do oceniania.

no to skoro zacząłem to wypada coś opublikować



***
widzieć, czuć,
płakać,myśleć
z radości skakać

trzycentymetrowy krzyk
mamo! tato! kocham was
tato! mamo! nie zabijaj !

niech przyjdzie moj czas

Wysłany: Czw 0:20, 13 Mar 2008     Temat postu:


czas płynie
światu,
dzień,
rok,
ja
w niebycie
fotograficznym


czekam....


bu móc powiedzieć
jesteś
jesteś wreszcie

Wysłany: Czw 0:32, 13 Mar 2008     Temat postu:


tu pada śnieg
a tam pustynia

strzał ! -

a tu znów płacze jakaś matka
a wy? co?
dostanie od was kwiatka
i "ku chwale ojczyzny"

nie za idee i nie za wiarę
nie za dom wolny
giną tam kaprale
ku chwale ??.....

Wysłany: Czw 0:36, 13 Mar 2008     Temat postu:


***
Szare ulice
betonowe lasy
marmurowe życie
ide
przez świat ludzików elektronicznych
a w ich głowach tylko dyski twarde
wszystkie dzieci poszły spać
w milionowym mieście

Wysłany: Czw 0:38, 13 Mar 2008     Temat postu:


***
mówią że ptaki śpiewają
w dodatku spiewają radośnie
a może inaczej nie potrafią
i w najgłebyszk mękach
cierpia
bo niepotrafią zaśpiewać
że boli ich ta niemożność
i z żalu przez niemożność
sztyletują
gamę durową

Wysłany: Czw 1:09, 13 Mar 2008     Temat postu:


wierszem można wzlecieć
wyżej od Ikara
i w tym stanie płynąc
Boga za palce złapać

wierszem można krzyknąć
głośniej od Marsjasza
budząc przerażenie
nie jednego Apollina

wierszem można płakać
w listopadowym deszczu
nad chylącym się ku
sezonowej śmierci światem

wierszem można zabić
przeszywając trzewia
słowem jak sztyletem
ostrym, nie szczędząc ducha

wierszem umrzeć
też poeta zdoła
i byłaby w tym wierszu
moc nieprzenikniona

lecz wierszem nie wskrzesisz
niczego prócz myśli

Wysłany: Pią 15:44, 21 Mar 2008     Temat postu:


Widzieć, słyszeć, czuć i wierzyć
Jak najlepiej życie przeżyć
Pozostawić potomności
Mój na świecie Znak bytności:P

Wysłany: Pią 16:38, 21 Mar 2008     Temat postu:


tak sie trochę odnosi jednocześnie do carpe diem i exegi monumentum,
inaczej mówiąc zakorzenione w starożytności, tylko trochę Częstochowa przez swoją formę, bo jest krótkie więc powinno kipieć metaforami a tak to wyszła rymowanka.

dziekuję że ktoś mnie wsparł w tym wierszowaniu, i przypominam że tu też sie komentuje, wiec jak ktoś jeszcze sie nie zebrał żeby opublikować to niech skomentuje, bo uwagi są potrzebne

Wysłany: Pią 23:41, 21 Mar 2008     Temat postu:


Wierzę, że Pan Bóg mi pokaże,
jakim talentem mnie obdarzył.
Co mam sie uczyć, jak mam żyć,
poetą czy pisarzem być?
Być poetą i pisać wiersze
trzeba mieć wenę - no i jeszcze
kochać przyrodę, życie, kobiety
serce i rozum mieć też... niestety
Bo pan poeta to taki gość
który ma życia szarego dość.
Chcę wiedzieć więcej i widzieć dalej
słyszeć szum morza, plusk morskiej fali.
Ponad obłoki wznieść sie w marzeniach
posłuchać chórów anielskich pienia
w tęczy zapisać imię kochanej,
spić z mlecznej drogi to co rozlane
w znakach zodiaku przyszłość odczytać
i Pana Boga o drogę spytać.
Wiem, kiedy mi zabraknie marzeń,
kiedy Erato wdzięki odrzucę
gdy mieć nie będę zmysłowych wrażeń
po prozę życia na ziemię wrócę.
By być pisarzem, pisać powieści,
przelać na papier myśl pełna treści
ze zwykłych ludzi robić herosów
opisać kręte drogi ich losów
być psychologiem, futurologiem
nowej idei wytyczyć drogę,
sławnym klasykiem zostać być może,
wierzę, że mi pomożesz, Boże.

Wysłany: Pią 23:48, 21 Mar 2008     Temat postu:


hmm, czasem naprawdę fajne przezutnie kilka udanych porównań,
unikaj rymów czasownikowych bo Częstochową śmierdzi,

osobiście ten mi sie nie podoba jako całość wyłuskałbym z niego trochę i zrobił formę krótszą, która przekaże to samo, bo tak trochę mi sie wydaje wciśnięte w niego na siłę wszystko, za bardzo skupione na rymach a za mało na tym co w poezji najważniejsze - tym co jest między strofami, na tym nad czym czytelnik zawiśnie.

dziękuję za uwagę proszę też o komenty, i nie obrażać się bo poetów jest tyle samo co gustów czytelników.

Wysłany: Pią 23:48, 21 Mar 2008     Temat postu:


gdy przesypie mi się piasek
i czas przyjdzie na wędrówkę
gdy On weźmie mnie za rękę

powiem mu bez obawy
poczekaj chwile Staruchu
bo nie skończyłem kawy!

Wysłany: Pią 23:49, 21 Mar 2008     Temat postu:


***
dostałem dziś zniżkę na życie
od wielkich panów garniturach
50% rabatu na bycie
sobą

piękni panowie co mi to dało ?
czy wczoraj nie byłem tym samym człowiekiem ?
nie moje te wczorajsze myśli ?
nie moje to wczorajsze ciało ?

mówię wam k...a rabatu mi mało !

Wysłany: Pią 23:52, 21 Mar 2008     Temat postu:


a teraz satyryczna miniatura i zabawa słowem

***
cud i cool
end so pięknie
full makijaż
Marlin Monroe
fotka.pl
tanie porno

Wysłany: Pią 23:55, 21 Mar 2008     Temat postu:


Co to jest życie? Dla mnie ostatnio nie ma ono znaczenia. Nie wiem po co żyje.
Co to jest prawda? Nie wiem bo osoby które kocham ciągle mnie okłamują.
Co to jest wiara? Jest to bliskość Boga której potrzebuje.
Co to jest szczęście? Jest to coś czego wciąż mi brakuje.
Czy umiem kochać? Myślałam że tak ale po tym co mi zrobiłeś już nie potrafię.
Czy umiem uszczęśliwić drugą osobę? Ze mną nikt nie jest szczęśliwy.
Czy będę jeszcze kochać? Na pewno nie tak jak kochałam Ciebie.







Wybaczcie ze wcale sie to nie klei "kupy" ale mam taki zarąbisty humorek ze zaraz chyba z płaczu umrę. Kamil wybacz mi.

Wysłany: Sob 0:08, 22 Mar 2008     Temat postu:


ja bym to raczej widział w formie prozy , napisz to samo ale jako opowiadanie bo to nie jest wiersz, to dużo przemyśleń
i ważna rada, nie jesteś pewna że coś nadaje sie do publikacj to nie publikuj, napisz , wyżyj się, i schowaj, niech czeka na lepsze czasy, ja publikuje tylko mniej wiecej co 15sty


i nie chce wyjść na żadnego mądrale bo też ze mnie "poeta" jak z koziej dupy trąbka,
ale po to jest forum
i na Boga ja też chce dostać jakieś komenty do wierszy,bo skąd mam wiedzieć o nich cokolwiek